Ελεύθερες προβολές στο Άλσος Παγκρατίου, Τετάρτη 31 Μαΐου στις 21:00 «Μέχρι την τελευταία σταγόνα»

Το νερό δεν είναι εμπόρευμα, είναι δημόσιο αγαθό

Η απρόσκοπτη πρόσβαση σε καθαρό και ποιοτικό νερό είναι βασικό ανθρώπινο δικαίωμα.

Σας καλούμε την Τετάρτη 31 Μαΐου στις 21:00 στο Άλσος Παγκρατίου

στην προβολή του ντοκιμαντέρ “Μέχρι την τελευταία σταγόνα” του Γιώργου Αυγερόπουλου

Θα ακολουθήσει συζήτηση με τον σκηνοθέτη και έναν εκπρόσωπο της ΣΕΚΕΣ – ΕΥΔΑΠ για τις προσπάθειες ιδιωτικοποίησης του νερού και την ανάγκη υπεράσπισής του

Η υπεράσπιση των δημόσιων αγαθών, όπως το νερό είναι υπόθεση όλων μας. Γι’ αυτό έχουμε κάθε λόγο να ανησυχούμε για τη σχεδιαζόμενη από καιρό ιδιωτικοποίηση του, η οποία επανήλθε στο προσκήνιο πρόσφατα με τη διεύρυνση των αρμοδιοτήτων της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας (ΡΑΕ), που περιλαμβάνουν πλέον τη διαχείριση των υδάτων και των αποβλήτων. Η ρυθμιστική αρχή αναλαμβάνει να εποπτεύσει και να ρυθμίσει μία νέα “αγορά”, σε συνθήκες …ανταγωνισμού. Έχουμε πλέον πικρή πείρα από την λαίλαπα των ιδιωτικοποιήσεων:

– Το ζήσαμε στον τομέα της ενέργειας με την υπέρογκη αύξηση της τιμής του ρεύματος για τους πολλούς και τα υπερκέρδη για τους λίγους, τους ανεξελέγκτους παρόχους. Με την λεηλασία του φυσικού περιβάλλοντος και την καταστροφή οικοσυστημάτων από την ασύδοτη επέλαση των βιομηχανικών ΑΠΕ σε βουνά, ποτάμια και νησιά.

– Το ζήσαμε στους σιδηροδρόμους με την υποβάθμιση του υπάρχοντος δημόσιου οργανισμού, τον κατακερματισμό, την υποστελέχωση και τελικά την ιδιωτικοποίηση, με τα γνωστά αποτελέσματα στις υποδομές και την ασφάλεια του δικτύου που κατέληξαν στο έγκλημα των Τεμπών…

Οι ιδιωτικοποιήσεις ξεκινούν από την μετοχοποίηση των αρμόδιων φορέων διαχείρισης, που έτσι μετατρέπονται από Οργανισμούς Κοινής Ωφέλειας σε επιχειρήσεις που λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.

Το νερό ως έννοια συνυφασμένη με την ζωή πρέπει να προστατεύεται από τη λογική της κερδοφορίας και να διασφαλίζεται η δημόσια διαχείρισή του με σκοπό την παροχή δωρεάν, ποιοτικού, πόσιμου νερού σε όλα τα σπίτια.

Παράλληλα, η κατανομή του νερού στις αγροτικές περιοχές πρέπει να καλύπτει τις ανάγκες των μικροκαλλιεργητών και να διασφαλίζεται η προστασία των πηγών και των ποταμών από τις ορέξεις των ιδιωτών-αρπακτικών.

Η παγκόσμια εμπειρία έχει δείξει ότι η ιδιωτικοποίηση του νερού οδηγεί σε αυξήσεις στους λογαριασμούς, σε υποβάθμιση της ποιότητας του παρεχόμενου νερού και των υπηρεσιών ύδρευσης, ενώ εμποδίζει την ελεύθερη πρόσβαση σε αυτό των φτωχότερων κοινωνικών στρωμάτων.

Σήμερα, ενώσε κάποιες πόλεις (π.χ. Αθήνα) το νερό και το δίκτυο είναι αρκετά καλό, σε άλλες πόλεις (π.χ. Βόλος, Ηράκλειο), το δίκτυο είναι ανεπαρκές και το νερό χαμηλής ποιότητας και μη πόσιμο. Συνεπώς, δεν αρκεί, να είναι τυπικά δημόσιο, αλλά είναι αναγκαία η διαχείρισή του προς όφελος της κοινωνίας. Οι αρμόδιες υπηρεσίες πρέπει να υπόκεινται σε κοινωνικό έλεγχο για το κατά πόσο επιτυγχάνουν το σκοπό τους. Και αυτό μπορεί να γίνει από τους πολίτες που χρειάζονται το νερό και από τους εργαζόμενους και τα σωματεία τους σε αυτές τις επιχειρήσεις.

Μην ξεχνάμε ότι εάν είχαν εισακουστεί οι επανειλημμένες αναφορές των εργαζομένων της ΟΣΕ/ΤΡΑΙΝΟΣΕ για τα προβλήματα του δικτύου και την ανεπάρκεια των υποδομών, η τραγωδία των Τεμπών θα είχε αποφευχθεί.

Αντίστοιχα, τόσο οι εργαζόμενοι όσο και οι πολίτες κινητοποιήθηκαν για τα θέματα της ύδρευσης. Τον Μάιο του 2014 στη Θεσσαλονίκη, ακυρώθηκε η πώληση της ΕΥΑΘ, μετά το δημοψήφισμα, στο οποίο συμμετείχαν πάνω από 200.000 πολίτες, με το 98% να τάσσεται ενάντια στην ιδιωτικοποίηση.

Ακολούθησαν προσφυγές των εργαζομένων και ομάδων πολιτών στο Συμβούλιο της Επικρατείας, το οποίο με διαδοχικές αποφάσεις του (τρεις κατά τα τελευταία χρόνια) έχει αποφανθεί για το δημόσιο χαρακτήρα του νερού και ζητά από την κυβέρνηση να μεταφέρει τις μετοχές της ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ από το Υπερταμείο (το οποίο ελέγχεται από τους δανειστές) στο Ελληνικό Δημόσιο. Παρόλα αυτά, η τελευταία κυβέρνηση δεν συμμορφώνεται, ούτε με τη βούληση των πολιτών, ούτε με τις δικαστικές αποφάσεις.

Ενάντια στη σχεδιαζόμενη ιδιωτικοποίηση, τα κινήματα των πολιτών οφείλουν να υπερασπιστούν το νερό ως δημόσιο αγαθό. Απευθυνόμαστε λοιπόν στη γειτονιά μας για ευρύτερη ενημέρωση και ανταλλαγή απόψεων για να διαμορφώσουμε ένα κοινό πλαίσιο αντίθεσης σε αυτά τα σχέδια και παρέμβασης στο ζωτικής σημασίας θέμα της διαχείρισης του νερού.

ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΝΕΡΟ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΕΔΙΟ ΚΕΡΔΟΦΟΡΙΑΣ ΙΔΙΩΤΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ

ΝΑΙ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΔΙΚΑΙΟ ΔΙΑΜΟΙΡΑΣΜΟ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ

ΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΑΓΑΘΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ

Πολίτες Παγκρατίου για Δημόσια Αγαθά και Κοινωνικό Έλεγχο

Συνέλευση Άλσους Παγκρατίου

alsospagkratiou.wordpress.com_alsospagkratiou@gmail.com

Η απάντηση των κατοίκων στην επικείμενη ανάπλαση του αρχαιολογικού άλσους της Ακαδημίας Πλάτωνα

Το αρχαιολογικό πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα βρίσκεται στο 4ο δημοτικό διαμέρισμα του δήμου Αθηναίων, αποτελεί τον πιο σημαντικό χώρο αναψυχής, πολιτισμού και άθλησης των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής και τον μεγαλύτερο πνεύμονα πρασίνου για το δυτικό κομμάτι του δήμου.

Οι κάτοικοι σήμερα αντιδρούν στα επικείμενα έργα ανάδειξης που δρομολογεί ο δήμος Αθηναίων. Σε αυτά συμπεριλαμβάνεται η εκρίζωση 580 ώριμων δέντρων και η αποκοπή 60 στρεμμάτων ελεύθερης χρήσης από τα μόλις 100 στρέμματα συνολικής έκτασης του πάρκου.

Συγκεκριμένα, 30 στρέμματα πάρκου σχεδιάζεται να δοθούν για την ανέγερση του Μουσείου της Πόλης των Αθηνών, καταργώντας δύο γήπεδα και ζωτικό χώρο πρασίνου και ελεύθερης χρήσης. Αντίθετα, πάγιο αίτημα των κατοίκων είναι η χωροθέτηση του μουσείου στο γειτονικό πρώην οικόπεδο της Reds.

Ακόμα, η προγραμματιζόμενη διαμόρφωση των αρχαιολογικών σκαμμάτων προϋποθέτει εκτεταμένες αποχωματώσεις και κοπές δέντρων που θα στερήσουν πολύτιμη βλάστηση από ανθρώπους, ζώα και πουλιά, ενισχύοντας το φαινόμενο της θερμικής νησίδας.

Από το σχεδιασμό ωστόσο δεν προκύπτει καν ενιαίος αρχαιολογικός χώρος. Καμία κυκλοφοριακή και συγκοινωνιολογική μελέτη δεν προτείνεται. Οι οδοί Δράκοντος και Μοναστηρίου θα παραμείνουν να τέμνουν το πάρκο διαταράσσοντας τον ενιαίο χαρακτήρα του.

Περιφερειακά του πάρκου επικρατεί εικόνα παρακμής. Το δυτικό τμήμα της περιοχής είναι εκτός σχεδίου πόλης, χωρίς ρυμοτομικό σχέδιο, χωρίς δίκτυο συλλογής ομβρίων υδάτων και αποχέτευσης, πλήττεται από παράνομες αποθέσεις μπάζων, νεκροταφεία αυτοκινήτων, συνεργεία και χώρους στάθμευσης των κτελ, μάντρες ανακύκλωσης μετάλλου και χαρτιού.

Από το σχεδιασμό καταργουνται και οι χώροι άθλησης. Ωφέλιμος για τον κόσμο θα ήταν ένας ανασχεδιασμός του ορίου του πάρκου με περιμετρική διαδρομή για τρέξιμο και ποδηλατόδρομο, πρόβλεψη για πολύζυγα και skatepark, ζωντανούς χώρους κοινωνικοποίησης και άθλησης, κατά τα πρότυπα της αρχαίας Ακαδημίας του Πλάτωνα και των σύγχρονων ευρωπαϊκών πόλεων.

Οι βασικές υποδομές χρειάζονται άμεσα αναβάθμιση. Καθολική προσβασιμότητα, δενδροφυτεύσεις, αντικατάσταση της παιδικής χαράς στα νέα πρότυπα και σε μέγεθος αντίστοιχο του πληθυσμού παιδιών που εξυπηρετεί, παρεμπόδιση διέλευσης μηχανοκίνητων μέσα από το πάρκο, διαγραμμίσεις και σημάνσεις για την ασφαλή πρόσβαση του κοινού, ανακατασκευή του αμφιθεάτρου και του φωτισμού, τουαλέτες και βρύσες.

Στον αντίποδα των πρόχειρων, χωρίς συνολικό σχεδιασμό, ούτε επαφή με τις ανάγκες των κατοίκων, έργων που δρομολογεί ο δήμος Αθηναίων, προτάσσουμε την αναγκαιότητα τόσο συνομιλίας με την κοινότητα όσο και τη δημιουργία οράματος, για τα έργα που αφορούν τους πράσινους και δημόσιους χώρους. Εκκινούμε τη συζήτηση για τη διάνοιξη τμήματος της κοίτης του Κηφισού ποταμού στον χώρο του βιοπά .Η αλληλεπίδραση ανθρώπων, φυτών και ζώων με το υδάτινο οικοσύστημα είναι ανάγκαια για την ευζωία των κατοίκων της Αθήνας.

Σε μια πρωτεύουσα σταθερά κάτω από το ελάχιστο όριο m2 πράσινου ανά κάτοικο, εν μέσω κλιματικής αλλαγής και μετά από 1.200.000 στρέμματα καμμένου δάσους διεκδικούμε το πράσινο, το δημόσιο χώρο, τις ζωές μας.

Πρωτοβουλία Αγώνα για το πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα

Ηχογράφηση: Ραδιοφράγματα / Radiofragmata Vol. 4

Μουσική: biomass

ΔΗΚΕΟΣΙΝΗ

ΔΗΚΕΟΣΙΝΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΦΡΑΓΚΟΥΛΗ

Πορεία Τρίτη 7:00 μ.μ., Προπύλαια

Ο Κώστας Φραγκούλης είναι νεκρός.

Είναι νεκρός γιατί ένας αστυνομικός τον πυροβόλησε στο κεφάλι.

Είναι νεκρός γιατί ήταν Ρομά.

Είναι νεκρός γιατί η ζωή του κοστολογήθηκε στα 20 ευρώ.

Είναι νεκρός γιατί η αστυνομία πυροβολεί και λογαριασμό δεν δίνει.

Είναι νεκρός γιατί κάθε αστυνομικό έγκλημα συγκαλύπτεται.

Είναι νεκρός γιατί οι ζωές των Ρομά δεν μετράνε.

Είναι νεκρός γιατί ο ζόφος έχει γίνει καθεστώς.

Αυτές τις σκοτεινές ώρες η λέξη δικαιοσύνη γράφεται μόνο με τον τρόπο που την έγραψε στο πανό της η οικογένεια του άλλου δολοφονημένου από την αστυνομία Ρομά, του Νίκου Σαμπάνη: Δηκεοσίνη

Δηκεοσίνη για τον Κώστα Φραγκούλη. Δηκεοσίνη για Νικο Σαμπάνη, Δηκεοσίνη για τους Ρομά.

Δηκεοσίνη για όλες και όλους μας

Πρωτοβουλία Δηκεοσίνη

ΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΧΩΡΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ

Οι ελεύθεροι χώροι μας χρειάζονται για να παραμείνουν ελεύθεροι, όσο τους χρειαζόμαστε και εμείς.

Και τους χρειαζόμαστε ανοιχτούς, ζωντανούς και προσβάσιμους για όλους.

   Σάββατο 23/05

                               στις 19:00 επισκευάζουμε τη μπασκέτα στο γήπεδο του Άλσους

                               στις 20:00 Ανοιχτή Συνέλευση

Το Άλσος Παγκρατίου, όπως και οι υπόλοιποι δημόσιοι χώροι της Αθήνας, παρότι εγκαταλειμμένο από τον Δήμο Αθηναίων για χρόνια, μας δίνει ανάσες ελευθερίας και ομορφιάς. Χώρος παιχνιδιού για τα πιτσιρίκια, χώρος άθλησης, βόλτας και κοινωνικοποίησης για τους μεγαλύτερους. Διέξοδος για όλους στις ασφυκτικές συνθήκες που δημιουργήθηκαν και με τους περιορισμούς της κυκλοφορίας το προηγούμενο χρονικό διάστημα.

Το Άλσος, όπως και οι υπόλοιποι δημόσιοι χώροι της πόλης (πάρκα, πλατείες, γήπεδα, πεζοδρόμια) απειλούνται από την εμπορευματοποίηση. Τα τραπεζοκαθίσματα, οι εμπορικές χρήσεις και η λογική του κέρδους και της κατανάλωσης προωθούνται σαν συνέχεια-συνέπεια της εγκατάλειψης από τον Δήμο. Δε θα μπορούσε, άλλωστε, να είναι πιο δηλωτικό των προθέσεων του Δήμου Αθηναίων η ίδρυση πριν λίγους μήνες της «Εθνικός Κήπος – Μητροπολιτικό Πράσινο Α.Ε.» (!), η οποία έχει ως σκοπό τη «διαχείριση του Εθνικού Κήπου και του Λόφου Φιλοπάππου» αλλά δύναται να «αναλαμβάνει τη διαχείριση και άλλων συναφών με τους σκοπούς της χώρων» (Άλσος ακούς;), λειτουργώντας (φυσικά) «σύμφωνα με τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας».

Οι ελεύθεροι χώροι μας χρειάζονται για να παραμείνουν ελεύθεροι, όσο τους χρειαζόμαστε και εμείς.

Και τους χρειαζόμαστε ανοιχτούς, ζωντανούς και προσβάσιμους για όλους.

 

ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΛΣΟΥΣ ΠΑΓΚΡΑΤΙΟΥ _ alsospagkratiou.wordpress.com