Ελεύθερες προβολές στο Άλσος Παγκρατίου

Ελεύθερες προβολές στο Άλσος Παγκρατίου, Τετάρτη 31 Μαΐου στις 21:00 «Μέχρι την τελευταία σταγόνα»

Το νερό δεν είναι εμπόρευμα, είναι δημόσιο αγαθό

Η απρόσκοπτη πρόσβαση σε καθαρό και ποιοτικό νερό είναι βασικό ανθρώπινο δικαίωμα.

Σας καλούμε την Τετάρτη 31 Μαΐου στις 21:00 στο Άλσος Παγκρατίου

στην προβολή του ντοκιμαντέρ “Μέχρι την τελευταία σταγόνα” του Γιώργου Αυγερόπουλου

Θα ακολουθήσει συζήτηση με τον σκηνοθέτη και έναν εκπρόσωπο της ΣΕΚΕΣ – ΕΥΔΑΠ για τις προσπάθειες ιδιωτικοποίησης του νερού και την ανάγκη υπεράσπισής του

Η υπεράσπιση των δημόσιων αγαθών, όπως το νερό είναι υπόθεση όλων μας. Γι’ αυτό έχουμε κάθε λόγο να ανησυχούμε για τη σχεδιαζόμενη από καιρό ιδιωτικοποίηση του, η οποία επανήλθε στο προσκήνιο πρόσφατα με τη διεύρυνση των αρμοδιοτήτων της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας (ΡΑΕ), που περιλαμβάνουν πλέον τη διαχείριση των υδάτων και των αποβλήτων. Η ρυθμιστική αρχή αναλαμβάνει να εποπτεύσει και να ρυθμίσει μία νέα “αγορά”, σε συνθήκες …ανταγωνισμού. Έχουμε πλέον πικρή πείρα από την λαίλαπα των ιδιωτικοποιήσεων:

– Το ζήσαμε στον τομέα της ενέργειας με την υπέρογκη αύξηση της τιμής του ρεύματος για τους πολλούς και τα υπερκέρδη για τους λίγους, τους ανεξελέγκτους παρόχους. Με την λεηλασία του φυσικού περιβάλλοντος και την καταστροφή οικοσυστημάτων από την ασύδοτη επέλαση των βιομηχανικών ΑΠΕ σε βουνά, ποτάμια και νησιά.

– Το ζήσαμε στους σιδηροδρόμους με την υποβάθμιση του υπάρχοντος δημόσιου οργανισμού, τον κατακερματισμό, την υποστελέχωση και τελικά την ιδιωτικοποίηση, με τα γνωστά αποτελέσματα στις υποδομές και την ασφάλεια του δικτύου που κατέληξαν στο έγκλημα των Τεμπών…

Οι ιδιωτικοποιήσεις ξεκινούν από την μετοχοποίηση των αρμόδιων φορέων διαχείρισης, που έτσι μετατρέπονται από Οργανισμούς Κοινής Ωφέλειας σε επιχειρήσεις που λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.

Το νερό ως έννοια συνυφασμένη με την ζωή πρέπει να προστατεύεται από τη λογική της κερδοφορίας και να διασφαλίζεται η δημόσια διαχείρισή του με σκοπό την παροχή δωρεάν, ποιοτικού, πόσιμου νερού σε όλα τα σπίτια.

Παράλληλα, η κατανομή του νερού στις αγροτικές περιοχές πρέπει να καλύπτει τις ανάγκες των μικροκαλλιεργητών και να διασφαλίζεται η προστασία των πηγών και των ποταμών από τις ορέξεις των ιδιωτών-αρπακτικών.

Η παγκόσμια εμπειρία έχει δείξει ότι η ιδιωτικοποίηση του νερού οδηγεί σε αυξήσεις στους λογαριασμούς, σε υποβάθμιση της ποιότητας του παρεχόμενου νερού και των υπηρεσιών ύδρευσης, ενώ εμποδίζει την ελεύθερη πρόσβαση σε αυτό των φτωχότερων κοινωνικών στρωμάτων.

Σήμερα, ενώσε κάποιες πόλεις (π.χ. Αθήνα) το νερό και το δίκτυο είναι αρκετά καλό, σε άλλες πόλεις (π.χ. Βόλος, Ηράκλειο), το δίκτυο είναι ανεπαρκές και το νερό χαμηλής ποιότητας και μη πόσιμο. Συνεπώς, δεν αρκεί, να είναι τυπικά δημόσιο, αλλά είναι αναγκαία η διαχείρισή του προς όφελος της κοινωνίας. Οι αρμόδιες υπηρεσίες πρέπει να υπόκεινται σε κοινωνικό έλεγχο για το κατά πόσο επιτυγχάνουν το σκοπό τους. Και αυτό μπορεί να γίνει από τους πολίτες που χρειάζονται το νερό και από τους εργαζόμενους και τα σωματεία τους σε αυτές τις επιχειρήσεις.

Μην ξεχνάμε ότι εάν είχαν εισακουστεί οι επανειλημμένες αναφορές των εργαζομένων της ΟΣΕ/ΤΡΑΙΝΟΣΕ για τα προβλήματα του δικτύου και την ανεπάρκεια των υποδομών, η τραγωδία των Τεμπών θα είχε αποφευχθεί.

Αντίστοιχα, τόσο οι εργαζόμενοι όσο και οι πολίτες κινητοποιήθηκαν για τα θέματα της ύδρευσης. Τον Μάιο του 2014 στη Θεσσαλονίκη, ακυρώθηκε η πώληση της ΕΥΑΘ, μετά το δημοψήφισμα, στο οποίο συμμετείχαν πάνω από 200.000 πολίτες, με το 98% να τάσσεται ενάντια στην ιδιωτικοποίηση.

Ακολούθησαν προσφυγές των εργαζομένων και ομάδων πολιτών στο Συμβούλιο της Επικρατείας, το οποίο με διαδοχικές αποφάσεις του (τρεις κατά τα τελευταία χρόνια) έχει αποφανθεί για το δημόσιο χαρακτήρα του νερού και ζητά από την κυβέρνηση να μεταφέρει τις μετοχές της ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ από το Υπερταμείο (το οποίο ελέγχεται από τους δανειστές) στο Ελληνικό Δημόσιο. Παρόλα αυτά, η τελευταία κυβέρνηση δεν συμμορφώνεται, ούτε με τη βούληση των πολιτών, ούτε με τις δικαστικές αποφάσεις.

Ενάντια στη σχεδιαζόμενη ιδιωτικοποίηση, τα κινήματα των πολιτών οφείλουν να υπερασπιστούν το νερό ως δημόσιο αγαθό. Απευθυνόμαστε λοιπόν στη γειτονιά μας για ευρύτερη ενημέρωση και ανταλλαγή απόψεων για να διαμορφώσουμε ένα κοινό πλαίσιο αντίθεσης σε αυτά τα σχέδια και παρέμβασης στο ζωτικής σημασίας θέμα της διαχείρισης του νερού.

ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΝΕΡΟ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΕΔΙΟ ΚΕΡΔΟΦΟΡΙΑΣ ΙΔΙΩΤΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ

ΝΑΙ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΔΙΚΑΙΟ ΔΙΑΜΟΙΡΑΣΜΟ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ

ΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΑΓΑΘΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ

Πολίτες Παγκρατίου για Δημόσια Αγαθά και Κοινωνικό Έλεγχο

Συνέλευση Άλσους Παγκρατίου

alsospagkratiou.wordpress.com_alsospagkratiou@gmail.com

Ημέρα υπεράσπισης πάρκου Ακαδημίας Πλάτωνα, Κυριακή 7 Μάη

Οι εργασίες ανάπλασης στο αρχαιολογικό άλσος της Ακαδημίας Πλάτωνα φαίνεται πως ξεκινούν και η Αθήνα είναι έτοιμη να χάσει έναν ακόμα πνεύμονα πρασίνου.

Τι αφορούν όμως τα έργα αυτά;

Η βασική στρατηγική στις αναπλάσεις-καταστροφές των δημόσιων χώρων συνίσταται αρχικά στην συστηματική εγκατάλειψη του χώρου και δευτερευόντως στην παρουσίαση του σχεδίου διαιρεμένου σε επιμέρους τμήματα παραπλανητικών σε σχέση με το τελικό αποτέλεσμα.

Στην προγραμματιζόμενη ανάπλαση του αρχαιολογικού άλσους της Ακαδημίας Πλάτωνα το έργο χωρίζεται σε 2 μέρη:

Α) Διάνοιξη-διαμόρφωση μονοπατιών και τμηματική ενοποίηση των αρχαιολογικών σκαμμάτων.

Β) Ανέγερση του νέου αρχαιολογικού μουσείου της Αθήνας εντός του πάρκου.

Α) Για τη διάνοιξη των μονοπατιών και την ενοποίηση των σκαμμάτων -και μόνο στην πρώτη φάση- θα απομακρυνθούν άμεσα 314 ώριμα δένδρα από το πιο πυκνό τμήμα του αρχαιολογικού άλσους. Θα ακολουθήσουν κι άλλα μαζί με εκτεταμένες αποχωματώσεις. Στην τελική φάση αυτού του τμήματος του έργου θα πραγματοποιηθεί η ενοποίηση των αρχαιολογικών σκαμμάτων, αποδίδοντας έναν χώρο αποκομμένο από τη δημόσια χρήση, μη προσβάσιμο και πλήρως αποψιλωμένο.

Β) Το νέο μουσείο χωροθετείται εντός του αρχαιολογικού άλσους αποστερώντας πολύτιμο δημόσιο χώρο, δέντρα και αθλητικές εγκαταστάσεις. Καμία δημόσια διαβούλευση δεν έγινε από το δήμο, παρά τις επιτακτικές εκκλήσεις των κατοίκων και της Πρωτοβουλίας Αγώνα για το πάρκο της Ακ. Πλάτωνα.

Διεκδικούμε μια ήπια ανάδειξη των αρχαιολογικών ευρημάτων όπου η βλάστηση θα συνυπάρχει και θα εμπλουτίζει τα ευρήματα.

Διεκδικούμε την επαναχωροθέτηση του μουσείου δίπλα στο πάρκο και όχι μέσα σε αυτό. Η ανέγερση του μουσείου στην γειτονιά μας να γίνει με γνώμονα και την ευημερία των κατοίκων και όχι μόνο για την εξυπηρέτηση του τουριστικού κεφαλαίου και του real estate.

Η Αθήνα με 0.96 m2/κάτοικο δεν έχει την δυνατότητα να χάνει ελεύθερους χώρους και ώριμα δένδρα.

Απαιτούμε απαλλοτριώσεις στην πρώην βιομηχανική περιοχή, νέες φυτεύσεις και επέκταση του πάρκου προς τα δυτικά.

Δεν θα επιτρέψουμε να χαθούν άλλα δέντρα και δημόσιος χώρος!

Δεν θα αναπνεύσουμε παντεσπάνι!

Για το πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα

«314 δέντρα θα απομακρυνθούν άμεσα από το πάρκο της Ακ. Πλάτωνα» δηλώνει ο δήμος Αθηναίων και οργανώνει πικ νικ στο χώρο!

Απαντάμε πως τα πικ νικ γίνονται στα πάρκα όσο εκεί υπαρχουν δέντρα και άνθρωποι να τα υπερασπιστούν! Θα είμαστε εκεί!

Την Πρωτομαγιά, μετά τις απεργιακές κινητοποιήσεις, πραγματοποιούμε πανηγυρική συγκέντρωση και μουσική πορεία προς υπεράσπιση του αρχαιολογικού άλσους της Ακαδημίας Πλάτωνα. Είσοδος Μοναστηρίου & Τηλεφάνους, στις 5μμ.

Καλούν μαζί με την Πρωτοβουλία αγώνα για το πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα, η Επιτροπή Αλληλεγγύης στη 12χρονη και η Λαϊκή Συνέλευση Κολωνού, Σεπολίων, Ακαδημίας Πλάτωνα.

Θα ακολουθήσει απεργιακό ικαριώτικό γλέντι.

*Στοιχεία από αναλυτικό ρεπορτάζ του InsideStory

https://insidestory.gr/…/ta-amfilegomena-erga-poy-tha…